W tym artykule chcę przedstawić oraz omówić skuteczność najczęściej stosowanych obecnie menu na stronach internetowych.

Przede wszystkim zależy mi na omówieniu trzech rodzajów menu:
1. Nawigacji ukrytej, najcześciej umieszczanej pod ikonką hamburgera (3 poziome paski).
2. Nawigacji widocznej, przy takim rozwiązaniu główne pozycje menu umieszczone są w navbarze (górnym pasku/belce strony).
3. Nawigacji częściowo widocznej, czyli połączenie dwóch powyższych rozwiązać, poprzez umieszczenie w navbarze kilku najistotniejszych pozycji, i ukrycie pozostałych pod np. przyciskiem „Więcej” lub ikonką hamburgera.

„Don’t make me think”, Steve’a Krug’a (polskie wydanie dostępne jest pod tytułem „Nie każ mi myśleć!”) jest moim absolutnym numerem 1, wśród książek związanych z UX-em. Uważam, że każda osoba mająca styczność z produktami cyfrowymi lub po prostu interesująca się tą tematyka, powinna sięgnąć po tą pozycję i regularnie do niej wracać. Mi pisząc każda, mam dosłownie na myśli każdego pracownika organizacji, od redaktorów, testerów, programistów po managerów wysokiego szczebla. Dlaczego tak uważam?

Nazwa mikrocopy odnosi się do drobnych komunikatów stosowanych w serwisach, bądź aplikacjach. Może to być nazwa na przycisku, krótki komunikat informacyjny, komunikat błędu, nazwy pól w formularzach czy tekst zachęcający do zapisania się na newsletter. Te drobne treści, mają duży wpływ na doświadczenia naszych użytkowników, gdyż motywują ich do działania i pełnią rolę drogowskazów do celu.